στην καρδιά του μέσα;

Χρώμα πορτοκαλί,από ένα εγκαταλελειμμένο χωριό...

Το κορίτσι με την παπαρούνα.

Μόσταρ- και το ιστορικό γεφύρι της.

(Το παρακάτω σχόλιο,ανήκει σε  @φίλο-αναγνώστη- μπλόγερ, και θα το διαβάσετε ολόκληρο, αν πάτε στην φόρμα των σχολίων)

"Η πρώτη εντύπωση,το παραδοσιακό στοιχείο εμφανές αλλά,και φοβερή πρόκληση: Ο Τίτο σαν σουβενίρ ή παλαιόν υλικόν και η κόκα κόλα σε πρώτο πλάνο να θυμίζει πως,εδώ είμαι και τόσοι τόνοι πολεμικού υλικού που καταναλώθηκαν (ονόματα δε λέμε) δεν πήγαν χαμένοι. Απλά,σε ένα παιχνίδι- μάχη ζωής, υπάρχουν νικητές και ηττημένοι...Και εμείς απλά καταγράφουμε την πραγματικότητα σαν ανέμελοι (?) τουρίστες...Αχ, αυτή η ανυπόταχτη καρδιά,δεν λέει να ηρεμήσει και η μνήμη μας σε διαρκή εγρήγορση.Και το χειρότερο για εκείνη, είναι που δεν ξεχνάει!"

 

Το ιστορικό γεφύρι της πόλης  Μόσταρ (Βοσνία) που το σεβάστηκαν και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.Ατύχησε στον πρόσφατο πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας,(με τα σημάδια ακόμα νωπά), και καταστράφηκε από τους εμφύλιους βομβαρδισμούς.Αποκαταστάθηκε επιτυχώς με το τέλος του πολέμου και αποτελεί πια μνημείο όλης της ανθρωπότητας καθώς τελεί υπό την προστασία της Ουνέσκο.

Ντουμπρόβνικ

Η όμορφη Μαρία...

κόκκινο...σαν παπαρούνα!