Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

(τίτλος & κεντρική ιδέα:"Περίεργα άρχισε εκείνος ο Αύγουστος...")





 ..μέσα στο σκοτάδι, αθόρυβα έσκισε να νερά χωρίς να αφήνει ίχνη και είχε σημαία κατά μια έννοια "πειρατική" . Το ταξίδι ανοδικό μα με μια αίσθηση γαλήνης... είχε επίσης γεύση κυκλική όπως αυτή των ομόκεντρων κύκλων και στόχευε κατευθείαν την ύπαρξη.. Ύπαρξη αβοήθητη & πεισματάρα .. θυμάμαι κάτι βλέμματα κλειδωμένα σε αμέτρητα "πρέπει" κι ούτε ξέρω ποιος είχε τα κλειδιά ... Χάρτη δεν είχε κανείς, ούτε όπλα.. για πανοπλίες δεν θυμάμαι ,θυμάμαι όμως τον παλμό της καρδιάς σαν ήχο από τύμπανα που σε υπνωτίζει...
........................................................................


μετά ήρθε το φως και τα τακτοποίησε όλα με συνοπτικές διαδικασίες όπως πάντα...


........................................................................

Το επόμενο βράδυ είχε αγκιστρένιο φεγγάρι κι έτσι τα "πειρατικά" επιβατικά μεταμορφώθηκαν σε μοναχικά υποβρύχια ,αργά και άκαμπτα που διέγραφαν πορεία εύστοχα ύπουλη... η γεύση παρέμεινε κυκλική....

*Υ.Γ
Προσοχή στα αγκιστρένια φεγγάρια ! ! ! είναι τόσο αθώα & όμορφα όπως όλα τα νεογέννητα και όμως μπορούν να σε διαπεράσουν με απίστευτη ευκολία...

Μετέωρα